Καλλιεργητικές Οδηγίες για την Ποϊνσεττια

ΕΔΑΦΙΚΟ ΜΕΙΓΜΑ ΦΥΤΕΥΣΗΣ

Το μείγμα που θα χρησιμοποιηθεί για την ανάπτυξη της Ποϊνσέττιας πρέπει να εξασφαλίζει επαρκή αερισμό των ριζών, ικανοποιητική στράγγιση και να είναι απαλλαγμένο από ασθένειες. Το μείγμα που εξασφαλίζει τις παραπάνω ιδιότητες σε ικανοποιητικό βαθμό είναι ένα από τα ακόλουθα:

1) 1 μπάλα τύρφης καλής ποιότητας

1 σακί περλίτη

1,5 κιλό ανθρακικό ασβέστιο αναλόγως PH (PH: 5.5-6)

1 κιλό λιπασμα βραδειας αποδεσμευσης 3-4 μηνών,

2) Έτοιμο υπόστρωμα για Ποϊνσέττια

Όταν παραλάβουμε τα μοσχεύματα φροντίζουμε να φυτευτούν όσο το δυνατό πιο σύντομα. Φυτεύουμε και αμέσως κάθε φυτό θα πρέπει να ποτιστεί καλά δύο φορές. Την επόμενη μέρα κάνουμε ριζοπότισμα με μυκητοκτόνα Τις πρώτες 10 ημέρες καταβρέχουμε τα φυτά 3-4 φορές την ημέρα. Το πρώτο τσίμπημα των φυτών γίνεται 10-15 μέρες μετά τη φύτευση, έτσι ώστε στο φυτό να μένουν 4-6 φύλλα (2-3 κόμβοι).

ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑ

Η Ποϊνσέττια πρέπει να αναπτύσσεται σε θερμοκρασία νύχτας 16-18C. Η θερμοκρασία ημέρας πρέπει να είναι 7-10C υψηλότερη από τη θερμοκρασία νύχτας σε ηλιόλουστη μέρα και 5-6C υψηλότερη σε συννεφιασμένη ημέρα. Οι όψιμες φυτεύσεις απαιτούν μεγαλύτερη θερμοκρασία νύχτας (18-20C).

Οι υψηλές θερμοκρασίες επιταχύνουν τόσο την ανάπτυξη, όσο και την άνθηση. Όμως υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες νύχτας όπως 22C και άνω, μπορούν να προκαλέσουν καθυστέρηση στην άνθηση. Μετά την κρίσιμη περίοδο σχηματισμού της ανθικής καταβολής, η θερμοκρασία νύχτας μπορεί να μειωθεί στους 15-17C αναλόγως της ποικιλίας.

ΦΩΤΙΣΜΟΣ

Ο φωτισμός επιδρά στην ανάπτυξη της Ποϊνσέττιας, τόσο από άποψη της έντασης του φωτισμού όσο και από πλευράς διάρκειας του (φωτοπεριοδισμός). Συνιστάται ελαφρά σκίαση (ασβέστωμα του θερμοκηπίου) μέχρι το τέλος του Σεπτεμβρίου. Μετά ξεβάφουμε εντελώς το θερμοκήπιο.

Για την άνθηση της Ποϊνσέττιας απαιτείται η νύχτα να έχει διάρκεια περίπου 12+ ώρες, πράγμα που επιτυγχάνεται την περίοδο της φυσιολογικής άνθησης της (Σεπτέμβριο-Δεκέμβριο). Για να επιτύχουμε νωρίτερα την άνθηση του φυτού, πρέπει τεχνητά (με σκίαση) να επιτύχουμε διάρκεια νύχτας 14 ώρες περίπου (6 μμ-8 πμ.).

ΠΥΚΝΟΤΗΤΑ ΦΥΤΕΙΑΣ

Ένας σημαντικός παράγοντας για την επιτυχία καλύτερης ποιότητας φυτών είναι η πυκνότητά τους. Όταν η πυκνότητα των φυτών είναι μεγαλύτερη του ενδεδειγμένου, αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τα φυτά να είναι λιγότερα εύρωστα, με μέγεθος λουλουδιών μικρότερο του κανονικού, με αδύνατους βλαστούς και με τα κατώτερα φύλλα των βλαστών σε όχι πολύ καλή κατάσταση.

Ενδεικτική πυκνότητα για καλής ποιότητας φυτά σε γλάστρα 17-18 εκατοστά (με 4-5 λουλούδια κατά μέσο όρο) είναι περίπου 5.000-6.000 φυτά/στρέμμα και με ύψος φυτού 50-65 εκατοστά.

ΑΡΔΕΥΣΗ – ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΝΕΡΟ

Είναι πολύ σημαντικό, το εδαφικό μίγμα των γλαστρών που αναπτύσσεται η Ποϊνσέττια να μην ξεραίνεται κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας. Πρέπει το πότισμα να γίνεται με σχολαστικότητα και να διαβρέχονται καλά οι γλάστρες, ενώ ταυτόχρονα να γίνεται και μια καλή έκπλυση.

Επίσης επιθυμητό είναι, το νερό του ποτίσματος να είναι μικρής αγωγιμότητας (μικρότερο από 800 μmhos/cm).

Σε περιπτώσεις με υψηλή αγωγιμότητα θα πρέπει να γίνεται ένα πότισμα με Fulvin. Το σκεύασμα εκτός των λοιπών πλεονεκτημάτων βοηθά τα φυτά να ξεπεράσουν το στρες από τα άλατα σε ικανοποιητικό βαθμό.

ΛΙΠΑΝΣΗ

Μετά τη φύτευση των μοσχευμάτων όταν το φυτό έχει πλέον ριζώσει, και έχει χρησιμοποιηθεί βραδειας αποδεσμευσης στο υπόστρωμα, αρχίζουμε τις υδρολιπάνσεις (περίπου 20-25 ημέρες μετά τη μεταφύτευση). Εάν δεν έχει χρησιμοποιηθεί βραδειας, η λίπανση πρέπει να ξεκινήσει την 4η ημέρα από τη φύτευση με 1 γρ/λίτρο 15-5-25 ή 1 γρ/λίτρο 20-10-20. Στις δύο πρώτες λιπάνσεις μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε λιπασμα τυπου 20-10-20 ή 20-20-20 για να βοηθήσουμε την ανάπτυξη του φυτού και του ριζικού συστήματος. Μετά τις δύο αυτές λιπάνσεις συνιστάται να γίνεται λίπανση με λιπασμα τυπου 17-07-27.

Η συχνότητα λίπανσης εξαρτάται κυρίως από την κατάσταση του φυτού και την ποιότητα του νερού. Μέση συχνότητα λίπανσης: κάθε οκτώ ημέρες.

ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΤΩΝ ΦΥΤΩΝ

Ένας φυσιολογικός τρόπος ελέγχου του ύψους των φυτών είναι η όψιμη φύτευση (μέσα Σεπτεμβρίου). Άλλος τρόπος ελέγχου του ύψους των φυτών είναι με τη χρήση επιβραδυντών αύξησης (χημικά). Η δράση των χημικών αυτών ουσιών είναι πολύπλοκη και εξαρτάται από πολλούς παράγοντες:

• Το είδος της χημικής ουσίας.
• Την ποικιλία του φυτού.
• Το στάδιο ανάπτυξης του φυτού.
• Την ανάπτυξη του ριζικού συστήματος.
• Τις συνθήκες θερμοκρασίας, υγρασίας και φωτισμού.

Η εφαρμογή επιβραδυντη αυξησης αρχίζει 2-3 εβδομάδες μετά το κορυφολόγημα με τελευταία εφαρμογή μέσα – τέλος Οκτωβρίου. Πάντα ο ψεκασμός ή το ριζοπότισμα με γίνεται τις απογευματινές ώρες και τα φυτά πρέπει προηγούμενα να είναι καλά ποτισμένα.
Εκτός του ελέγχου του ύψους των φυτών, είναι αποτελεσματικος στο βαθύτερο πράσινο χρωματισμό των φύλλων.

ΦΥΤΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ

ΡΙΖΟΚΤΟΝΙΑ – ΠΥΘΙΟ – ΘΙΕΛΑΒΙΟΨΗ – ΦΥΤΟΦΘΟΡ

Πρόκειται για μύκητες εδάφους που προσβάλλουν το ριζικό σύστημα ή το στέλεχος των φυτών. Εκτός των σωστών καλλιεργητικών φροντίδων συνιστάται να γίνεται προληπτική αντιμετώπιση με ριζοπότισμα των φυτων.

ΒΟΤΡΥΤΗΣ

Προκαλεί σήψη στα νεαρά φύλλα και στους βλαστούς του φυτού. Όταν η καλλιέργεια προσβληθεί την περίοδο της άνθησης προκαλεί αλλοίωση στο χρωματισμό (ροζ) των ανθέων (βρακτίων φύλλων). Για την αντιμετώπιση του βοτρύτη συνιστάται διατήρηση της θερμοκρασίας νύχτας πάνω από 15,5C, καλός αερισμός του θερμοκηπίου και σωστή πυκνότητα των φυτών.
Χημική καταπολέμηση με μυκητοκτόνα.

ΕΧΘΡΟΙ

ΑΛΕΥΡΩΔΗΣ

Πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους εχθρούς της Ποϊνσέττιας. Συνιστάται η προληπτική αντιμετώπισή του. Ενδείκνυνται ψεκασμοί ανά εβδομάδα με εναλλαγή των εντομοκτόνων για να αποφύγουμε τη δημιουργία ανθεκτικότητας στα φάρμακα.

BRADYSIA SP(FugnusGnat)

Τα τελευταία χρόνια οι καλλιεργητές Ποϊνσέττιας σε όλο το κόσμο έχουν να αντιμετωπίσουν άλλον ένα εχθρό.

Ένα έντομο που προκαλεί προβλήματα ανάλογα με τον Αλευρώδη όσον αφορά τον πανικό των καλλιεργητών. Όμως η γνώση και η πρόληψη βοηθούν σημαντικά τους καλλιεργητές. Το πρώτο σύμπτωμα είναι μικρές μαύρες μύγες που προτιμούν υγρά μέρη και γεννούν τα αυγά τους κυρίως στο χώμα. Το πρόβλημα το δημιουργεί η προνύμφη του εντόμου (κάμπια). Προσβάλλει τις ρίζες και τον κεντρικό βλαστό. Καθαρό θερμοκήπιο – αρκετός αερισμός και όσο το δυνατό λιγότερη υγρασία είναι καλλιεργητικά μέτρα απαραίτητα για την καταπολέμηση του εντόμου.